Een meisje van honderd van Marion Bloem

In aflevering 3 van de Indische boekenpodcast zijn Marischka Verbeek en Arnaud Kokosky Deforchaux te gast bij Lara en Ricci. Het boek dat we deze keer bespreken is Een meisje van honderd (2012) van Marion Bloem. De roman vertelt het levensverhaal van de helderziende Moemie. Als jong meisje verliest ze haar ouders bij de Puputan van 1906 (de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali). Daarna wordt ze opgenomen in een Indische familie.

Marion Bloem schreef een caleidoscopisch verteld familie-epos tegen de achtergrond van honderd jaar Indisch-Nederlandse geschiedenis.

Marion Bloem (Arnhem, 1952) is een kind van twee Indische ouders. Haar jeugd werd gekleurd door de verhalen die haar familieleden (vader, opa, oma en verschillende ooms) haar vertelden over hun vaderland Indonesië. Deze vertellingen boeiden haar als klein meisje zo dat ze liever luisterde dan las. Dat Marion Bloem een voorliefde heeft voor vertellingen blijkt wel uit het aantal kinderboeken dat ze schreef. De verhalen daarin vormen de basis van haar haar hele literaire oeuvre. In haar romans is vaak sprake van een familiegeschiedenis die via mondelinge overlevering van de ene op de andere generatie overgaat; bijvoorbeeld in haar debuutroman Geen gewoon Indisch meisje (1983) of Vaders van betekenis (1989).
Terugkerende thema’s in het werk van Marion Bloem, zowel in haar films en boeken als schilderijen en etswerk zijn erotiek, intimiteit, passie, het zoeken naar intensiteit in vriendschappen, liefde, kunst en familiebanden en het zoeken naar een balans tussen behoud van identiteit en aanpassen.
Vanaf oktober is Marion Bloem te zien in de theaters met de voorstelling Verkleed in Vreugde. Haar nieuwe roman, over een liefde die vijftig jaar duurde, verlies en rouw heeft dezelfde titel en verscheen in november 2024.

Meer lezen?
Bezoek de website van Marion Bloem www.marionbloem.com